Yazmak şarkı söylemekten daha farklı..Çünkü şarkı söylemek affediyor her şeyi, yazmaksa öç alıyor..”

Nelerden vazgeçtim de bir senden vazgeçmedim.
- Yine aynı kelimelerden belki benzer cümlelerden oluşan bir yazıyla daha çınlatacağım kulaklarını.  Seviyorum diyeceğim , özlüyorum sonra.. Belki aşığım diyeceğim ama sen yine duymayacaksın. Boşluğa fısıldayıp duracağım aynı şeyleri defalarca. Özlüyorum diye ağladığım gecelere karışacak gözlerimin yeşili haberin dahi olmayacak. Yollara düşürecek beni bu özlem senin sokaklarında gezeceğim senden habersiz. Senin gittiğin cafe de senin oturduğun sandalyede arayacağım bıraktığın kokunu sen yine bilmeyeceksin. Sen zaten neyi bildin ki? Defalarca söylediğim halde sevdiğimi anlamadın , sensiz yapamayacağımı anlamadın , anlamadın sen. Şimdi özlediğimi nasıl anlayabilirsin ki? Anlayamazsın boşver , anlasan da bizden geçti artık zaten.
Bir bütünün iyi yarısı zannederdim bizi, asla birbirinden ayrılmayacak olan. Şimdi o bütünün bir yarısı olarak paramparçayım. Dikiş tutmaz artık yaralarım, kanamalı bir hastayım yada sadece aşığım bilmiyorum. Yıllar, tutmadığım yağmur damlaları gibi akıp gidiyor ellerimden sensiz geçen günlere engel olamamın mümkünatı da kalmadı. Zaman her şeyin ilacı zırvaları da sıktı beni artık. Zaman dahil hiçbir şeyin dindirdiği yok bu dipsiz sonsuz acıyı. Gelsen geçer mi onu da bilmiyorum sadece özlüyorum be adam. Çok özlüyorum ve elimden hiçbir şey gelmiyor. Sarılamıyorum , dokunamıyorum , göremiyorum ve en kötüsü artık hissedemiyorum.